De eerste week met gebroken knie
Door: Yvette Sweringa
Blijf op de hoogte en volg Yvette
15 November 2010 | Denemarken, Århus
Lieve allemaal,
Dit keer heb ik niet zo heel veel interessante verhalen aangezien ik afgelopen week aan mijn kamer/bed gekluisterd was. Toch wil ik jullie even een update geven van hoe de eerste week alleen met mijn gebroken knietje is verlopen.
De eerste dagen waren best moeilijk, ik had nog best veel pijn in mijn knie. Niet alleen in mijn knie trouwens, door dat ik mijn brace ook snachts moet dragen sliep ik slecht. Omdat ik steeds op mijn rug moest liggen kreeg ik rugpijn. Daarnaast had ik spierpijn in mijn schouders en bovenarmen van het lopen op krukken. Ook had ik spijnpijn in mijn rechterbeen aangezien die nu alles moest doen. Doordat ze in het ziekenhuis weer eens mijn aderen niet konden vinden en in beide handen verkeerd geprikt hebben waren ook mijn handen blauw en beurs. En tot slot was ook mijn linkerbeen flink blauw door de brace. Het was moeilijk om mezelf aan te kleden en alles koste heel veel moeite. De eerste dagen heb ik dan ook veel geslapen en op bed gelegen.
Gelukkig ging het wel elke dag een stukje beter. Ik probeer steeds maar positief te blijven en naar de goede dingen te kijken. Zo was het voor mij een kleine ovewinning toen het me lukte zelf een broek/sokken/legging aan te trekken. Ook kon ik elke dag weer een stukje verder lopen en gingen oefeningen beter. Inmiddels gaat het al een heeel stuk beter met me. Het doet nu geen pijn meer om te lopen en ik ben nu ook gestopt met de morfine. Ik raak steeds meer gewent aan mijn krukken en eigenlijk gaat het nu best goed. Het lukt me zelfs om iets makkelijks voor mezelf te koken. Vandaag is het me ook gelukt om naar de supermarkt te lopen en een paar dingen te kopen. Het is wel fijn om weer wat van mijn zelfstandigheid terug te hebben. Ik slaap nog wel slecht en mijn been nog steeds knalblauw maar goed daar valt mee te leven.
Het was wel een saaie week omdat ik nergens naar toe kon. Het was vooral studeren, films kijken en slapen. Gelukkig zorgen al mijn huisgenoten wel heel goed voor me! ze hebben elke dag voor me gekookt en ik heb best veel tijd met iedereen doorgebracht. Het is wel fijn om te weten dat ze er allemaal voor me zijn en me willen helpen. Maar vooral was het ook gezellig en een welkome afleiding. Woensdag waren er ook een aantal vrienden langs gekomen onder het motto: Als Yvette niet naar de bar kan dan brengen we de bar naar Yvette! Dat was ook heel gezellig. Ik ben wel echt heel blij met alle vrienden en huisgenoten hier, zonder hen was het waarschijnlijk een stuk moeilijker geweest.
Morgen ga ik voor het eerst weer naar de uni en als ik er nog puf voor heb naar het studenterhus om daar een drankje te toen. Ik heb wel zin om er weer even uit te gaan en andere mensen te zien.
Zo daar laat ik het weer even bij.
Kussjes en nog bedankt voor de kaartjes die ik heb gekregen!
Dit keer heb ik niet zo heel veel interessante verhalen aangezien ik afgelopen week aan mijn kamer/bed gekluisterd was. Toch wil ik jullie even een update geven van hoe de eerste week alleen met mijn gebroken knietje is verlopen.
De eerste dagen waren best moeilijk, ik had nog best veel pijn in mijn knie. Niet alleen in mijn knie trouwens, door dat ik mijn brace ook snachts moet dragen sliep ik slecht. Omdat ik steeds op mijn rug moest liggen kreeg ik rugpijn. Daarnaast had ik spierpijn in mijn schouders en bovenarmen van het lopen op krukken. Ook had ik spijnpijn in mijn rechterbeen aangezien die nu alles moest doen. Doordat ze in het ziekenhuis weer eens mijn aderen niet konden vinden en in beide handen verkeerd geprikt hebben waren ook mijn handen blauw en beurs. En tot slot was ook mijn linkerbeen flink blauw door de brace. Het was moeilijk om mezelf aan te kleden en alles koste heel veel moeite. De eerste dagen heb ik dan ook veel geslapen en op bed gelegen.
Gelukkig ging het wel elke dag een stukje beter. Ik probeer steeds maar positief te blijven en naar de goede dingen te kijken. Zo was het voor mij een kleine ovewinning toen het me lukte zelf een broek/sokken/legging aan te trekken. Ook kon ik elke dag weer een stukje verder lopen en gingen oefeningen beter. Inmiddels gaat het al een heeel stuk beter met me. Het doet nu geen pijn meer om te lopen en ik ben nu ook gestopt met de morfine. Ik raak steeds meer gewent aan mijn krukken en eigenlijk gaat het nu best goed. Het lukt me zelfs om iets makkelijks voor mezelf te koken. Vandaag is het me ook gelukt om naar de supermarkt te lopen en een paar dingen te kopen. Het is wel fijn om weer wat van mijn zelfstandigheid terug te hebben. Ik slaap nog wel slecht en mijn been nog steeds knalblauw maar goed daar valt mee te leven.
Het was wel een saaie week omdat ik nergens naar toe kon. Het was vooral studeren, films kijken en slapen. Gelukkig zorgen al mijn huisgenoten wel heel goed voor me! ze hebben elke dag voor me gekookt en ik heb best veel tijd met iedereen doorgebracht. Het is wel fijn om te weten dat ze er allemaal voor me zijn en me willen helpen. Maar vooral was het ook gezellig en een welkome afleiding. Woensdag waren er ook een aantal vrienden langs gekomen onder het motto: Als Yvette niet naar de bar kan dan brengen we de bar naar Yvette! Dat was ook heel gezellig. Ik ben wel echt heel blij met alle vrienden en huisgenoten hier, zonder hen was het waarschijnlijk een stuk moeilijker geweest.
Morgen ga ik voor het eerst weer naar de uni en als ik er nog puf voor heb naar het studenterhus om daar een drankje te toen. Ik heb wel zin om er weer even uit te gaan en andere mensen te zien.
Zo daar laat ik het weer even bij.
Kussjes en nog bedankt voor de kaartjes die ik heb gekregen!
-
15 November 2010 - 18:50
Hélène:
Hee Yvet!
Wat een week heb jij erop zitten zeg, maar het is wel heel fijn dat je omringt bent met mensen die je helpen. En wat een lieve actie van je vrienden!
Gelukkig is de pijn verminderd en ik vind het knap hoor dat je langzaamaan al steeds meer kan en onderneemt. Ga je met de bus naar de uni etc.?
Liefs! -
15 November 2010 - 20:57
Lucie:
Heeyy Yvetje!!
Aahhh vind het zo sneu voor je! Maarja inderdaad je kunt er beter maar het beste van te maken, wantja het overkomt je, blijft m'n motto;) Maarja het is gewoon balen! Maar superlief van je huisgenootjes en je vrienden daar, en ook heel fijn om te zien dat zij daar voor je klaar staan!! Maak er toch nog een mooie tijd van! Zal je dit weekend ff mail sturen, kan ik je weer ff updaten;) Sterkte nog en nog een hele fijne tijd!:) kus! -
15 November 2010 - 21:36
Truus:
Hoi Yvette,
Wat fijn dat je in korte tijd al zoveel vriendschappen hebt opgebouwd. Goed hoor dat ze voor je willen zorgen. Knap dat je je zo goed staande houdt in Aarhus. Een hele fijne dag morgen, hopelijk heb je weer puf voor de gezelligheid -
16 November 2010 - 09:04
Marieke:
hey yvetje!
Wat shit zeg, zit je lekker in het buitenland en dan dit! maar goed! fijn om te horen dat je in ieder geval elke dag een beetje beter gaat!heel veel succes en geniet nog even van Denemarken!
xx -
16 November 2010 - 11:31
Oma En Opa:
Hoi Yvette,
Wat flink ben je!!!
Het komt vast weer helemaal goed.
Liefs van Opa en Oma. -
18 November 2010 - 22:10
Hilde:
Heey,
ik weet helemaal hoe het is, niet alleen je knie begint pijn te doen! Daarom extra knap dat je toch wel zo blijft! En denk maar in fases, eerste fase van de hechtingen, ligt alweer achter je! Tot skype, x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
