Bali

Salamat datang, welkom op bali

Dat waren de eerste woorden van de chauffeur die me van denpasar airport naar Kuta bracht. Een ontzettend vriendelijk volk de balinezen! Ik kwam aan in kayun hostel waar ik een groot bed had met eigen stopcontact, leeslamp en veel ruimte, dat is luxe in het backpackers bestaan. De dorm waarin ik sliep was leeg dus had ik ook privacy een rust, heerlijk. In Kuta heb twee australische meiden ontmoet, Ash en Sarah. We reizen allemaal alleen en besluiten een stuk samen te doen. In Kuta vermaken we ons met wandelen langs het strand ( dat helaas vol ligt met rotzooi, het is rubbish season zoals een local het noemde ), lekker indonesisch eten, lachen met ruthi frutti een heerlijk gek mens die fruitsapjes maakt, massages, winkelen en natuurlijk uit gaan in sky garden, de club van Kuta. Ik hou het echter verstandig bij biertjes en waag me niet aan de goedkope mixjes waar zoveel jongeren aan zijn overleden laatste tijd. Hoewel veel mensen Kuta graag ontwijken heb ik het er prima naar mijn zin gehad.

Na drie dagen vertrekken we naar gili trawagan, ook wel gili T genoemd. Dit is de grootste van de drie gili eilandendie bij lombok horen. Op dit kleine eiland zijn geen autos of brommers, alleen fietsen en paarden. Wel staat er een grote moskee mmidden op het eiland. Vanaf vroeg in de ochtend beginnen de oproepen tot gebed al, een nogal luide bedoeling maar goed dat hoort er nou eenmaal bij. Ash is hherstellende van keelontsteking en sarah heeft veel last van haar rug. We doen daarom rustig aan en genieten van het strand, de rust en goed eten. Een avond mengen we ons met de rest van het hostel en spelen flipcup en een eigenaardige versie van bierpong. Na de spelletjes gaan we naar een aantal bars, leuke avond en leuke mensen. Op de laatste dag gaan we nog naar een uitgestorven gedeelte van het eiland waar het heel mooi en rustig is. Ook hebben we nog gesnorkelt op het noordelijke deel van het eiland. Na drie dagen vertrekken we weer naar bali en gaan door naar ubud.

We verblijven in jati homestay waar we mooie kamer hebben met zn drieen. Ubud is een heerlijke plek waar iedereen die vega /vegan / yogi / hippie / artistiek / spiritueel of environmentalist is zich direct thuis zal voelen. Ook al zou ik mezelf niet geheel in een van bovenstaande hokjes willen plaatsen, voel ik me hier erg op mijn plek. Er is overal biologisch eten en veel duurzame initiatieven. Go Ubud! Bali budha is ons favoriete restaurant waar we elke dag terug komen. Een echte aanrader. Behalve lekker eten en de hippie vibe opssnuiven hebben we ook een fietstour gedaan. We begonnen met ontbijten de vulkaan batur, vervolgens gingen we naar een koffie plantage waar we veel koffie en thee konden proeven, ook de duurste koffie ter wereld, luwak koffie. We kwamen verder langs eindeloos groene rijstvelden, ongerepte dorpjes met lachende en zwaaiende kinderen en prachtige landschappen. Onze gids gaf uitleg over de balinese cultuur. Zo wonen ze bijvoorbeeld met de hele familie bij elkaar in een compound die altijd een eigen familie temple heeft. De vrouwen maken elke dag offers voor hun god en er zijn veel rituelen zoals geboorte, trouwen, tand veilen en dood die allemaaldaar plaatsvinden. Bali is trouwens grotendeels hindu terwijl de rest van indonesie moslim is. De tocht eindigt met een goede lunch en een wandeling door monkey forest, vol apen zoals de naam al doet vermoeden. Na ruim tien dagen begint het afscheid weer. Sarah gaat alleen verder naar seminyak, ash blijft in Ubud en ik ga door naar lovina in het noorden. Ik ga ze zeker missen maar ik denk dat we contact houden. Jammer dat ik ze niet ontmoet voor ik naar australië ging.

In lovina was het erg rustig. Er zijn geen hostels dus ik heb een prive kamer. Lekker maar wel beetje saai. Ik heb hier veel ggepraat met locals, veel toeristen van mijn leeftijd zijn er niet. Ze zijn super aardig maar hebben vaak wel een dubbele agenda, of ze willen iets verkopen, of ze zien in mij een ticket naar nederland. Ik heb al deze liefdesverklaringen en verkooppraatjes maar genegeerd, ik heb geen interesse. Wel had ik interesse om te duiken, en dat heb ik gedaan bij menjangan island. Twee introductory dives (heb nog geen padi ) gedaan en voelde me weer als een vis in het water. Het was prachtig met kleurrijk koraal in alle vormen en maten en evenzovele vissen en knalblauwe zeesterren. Ik geloof dat ik een nieuwe hobby heb!!

Na lovina wilde ik door naar java maar daar is net vulkaan uitgebarstrn waardoor ik mijn plannen moet wijzigen. Op naar pangang bai. Hier wilde ik weer in een hostel maar die was vol, de enige andere was ook vol dus weer eenzaam in een hotel. Het is hier wel een stuk moeilijker om mensen te ontmoeten en ik mis de backpackerscultuur van de andere landen waar ik geweest ben. Toch heb ik een leuke avond met twee meiden bij een bar met life muziek, maar de volgende dag ben doodziek. Was het de vis die ik heb gegeten of iets anders? Ik weet het niet maar de wcpot was mijn beste vriend. De dagen daarop niet veel gedaan en uiteindelijk besloten terug te gaan naar Ubud. Ik ben niet helemaal happy en niks lijkt volgens plan te gaan. Gelukkig is Ubud nog net zo fijn als vorige keer en er is nog genoeg te doen. Vandaag ben ik naar een museum (arma ) geweest en morgen ga ik yoga doen. I feel the healing :)

Terima kasih, bedankt voor alle berichtjes steeds. Het is fijn om te horen hoe het thuis gaat.

De volgende update zal ik waarschijnlijk vanuit singapore srchijven! Xxxxx